Temos que axudar aos nosos fillos/as cos deberes?


Publicado coa autorización da revista Ollos de aula (http://www.coordinadoraendl.org/)
Autora: Mª Teresa Díaz López

 Temos que axudar aos nosos fillos/as cos deberes? Esta é unha dúbida comprensible, sobre todo se pensamos na importancia do labor das familias, xunto co da escola, na formación dos hábitos de estudo. 
  A axuda nas tarefas debe variar en función da idade, do ritmo de traballo e das posibles dificultades, pero sempre tenderemos a que traballen de xeito autónomo, coa menor intervención pola nosa parte (especialmente a partir do primeiro ciclo de Primaria). No caso de dificultades coa lectura ou coa comprensión, axudaremos un pouco máis. O noso labor será, pois, o de supervisar, o que non implica estar presente todo o tempo, nin facer o traballo con eles. Nunca debemos borrar, arrancar follas, dicirlles que o fan mal ou falar mal do profesorado que manda as tarefas. Pero axudar tamén é proporcionarlles un espazo ordenado, ben iluminado, sen moitos elementos que distraian, cunha cadeira e unha mesa axeitadas á idade e cun horario escolar situado en lugar visible. Débese ter o costume de consultar diariamente a axenda para ver que tipo de tarefas traen para facer e así establecer un plan de traballo: que tes que facer, para cando, por onde vas empezar… É bo tamén que dispoñan dun horario de actividades da tarde, onde o estudo ocupe un tempo, pero cun límite razoable que non impida outras tarefas. Cando hai dificultades para manter a atención ou para organizarse, haberá que repartir o traballo en períodos máis curtos e a supervisión será máis constante. 
  O tempo dos deberes non ha de ser unha loita diaria nin ocupar máis tempo do necesario. Se ocorre isto, o rendemento dos nosos fillos/as non é bo e debemos coñecer as causas. O orientador/a é a persoa indicada para axudarnos en cada caso.