Charla de Ana Álvarez

O pasado xoves 24 de novembro, tal e como estaba prevista, tivo lugar a charla da psicóloga Ana Álvarez sobre o como debemos educar aos nosos fillos con relación ás novas tecnoloxías. Baixo o nome de "Mediación Parental", falouse sobre como evitar os problemas que poden xurdir cando os nosos fillos navegan por internet sen control, pertencen a redes sociais ou atopan páxinas non recomendables para eles.
Podemos dicir que a charla foi un éxito de público e que os asistentes disfrutaron dos consellos e recomendacións que Ana lles deu. 
Esperamos contar en anos vindeiros de novo coa súa colaboración e tamén coa de Incibe.


Ana Álvarez de la Roz en plena charla

WeebleBooks

WEEBLEBOOKS é un proxecto educativo aberto á colaboración de todos para fomentar a educación ofrecéndoa dunha forma atractiva e moderna.
Crean e editan libros educativos infantís gratis, divertidos, modernos, sinxelos e imaxinativos. Libros que poden usarse na casa ou na escola como libros de apoio.
E o mellor é que son GRATIS! Están publicados en formato electrónico e poden descargarse de balde, ou ler online.
WeebleBooks apostan polo desenvolvemento da imaxinación e da creatividade como pilares fundamentais para os máis novos. 

Para entrar na páxina preme na imaxe:




Charla Escola de Pais: mediación parental

Como indicábamos nunha anterior entrada o xoves 24 de novembro terá lugar unha charla da Escola de Pais. Achegarase ao noso centro a psicóloga Ana Álvarez para falarnos de “mediación parental”, de como evitar os problemas que veñen asociados a un mal uso das tecnoloxías e internet por parte dos nosos fillos/as.

Esta charla, impartida grazas ao Instituto Nacional de Ciberseguridad (INCIBE), conta cun guión/guía que podedes ver se queredes adiantarvos a algún dos contidos da charla. Como guía é moi interesante e aporta unha información necesaria e práctica para o traballo que como pais e nais debemos facer con respecto aos nosos fillos e as novas tecnoloxías.

Esta guía republicámola coa autorización da licencia de INCIBE e a súa su iniciativa Menores OSI. (https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.es_ES). Recomendamos ademais visitar as súas páxinas:
https://www.incibe.es 
https://menores.osi.es.

Para ler ou descargar a guía, preme na imaxe:


Para meditar

Cada dous anos o Ministerio de Sanidade a través da Axencia Española de Consumo, Seguridade Alimentaria e Nutrición (AECOSAN), publica o Informe "Aladino". Este informe busca analizar a incidencia da obesidade infantil en España e a súa relación con hábitos e situacións sociais como a actividade física, o sono e os dispositivos electrónicos. Os datos deste informe son unha fonte de reflexión sobre como estamos educando aos nosos fillos. Neste último informe, por exemplo, reflíctese que algo mais do 20 % dos nenos de 6 anos no noso país ten unha tele ou un reprodutor de DVD no seu cuarto, e un 10 % conta cunha videoconsola. Isto, por suposto, está relacionado cun maior risco de sobrepeso.
Este último informe amosa como un 9 % dos rapaces e rapazas ata os 9 anos teñen un ordenador no cuarto. ¿Realmente podemos dicir que sabemos, como pais e nais, como é o uso da internet no noso fogar por parte dos nosos fillos?
Deixamos aquí un enlace ao informe "Aladino" 2015 para que podades profundizar nos hábitos e costumes diarios dos nenos españois. É dicir, dos nosos fillos.

Para ler ou descargar, preme na imaxe:




Hugo, un amigo con Asperger

A síndrome de Asperger explicada en 6 minutos de forma sinxela e con debuxos animados. 
Dirixido, animado e ilustrado por Ignacio Urrutia.



Charla da Escola de Pais

O vindeiro xoves 24 de novembro terá lugar unha charla da Escola de Pais. Achegarase ao noso centro a psicóloga Ana Álvarez para falarnos de “mediación parental”, de como evitar os problemas que veñen asociados a un mal uso das tecnoloxías e internet por parte dos nosos fillos/as.

A charla será de 15,30 horas a 16,30 horas na Biblioteca do centro.

Charla impartida grazas ao Instituto Nacional de Ciberseguridad (INCIBE)



Imparte: Ana Álvarez é psicóloga, consultora especializada en alfabetización e madurez dixital, innovación social e uso seguro e responsable da tecnoloxía. Dirixiu a súa carreira profesional, ao longo dos últimos 20 anos, como coordinadora e dinamizadora de proxectos para o desenvolvemento e implantación da Sociedade da Información, colaborando con diferentes entidades e institucións (Gobernos autonómicos, Concellos, proxectos europeos, entidades privadas e asociacións), de ámbito autonómico, nacional e internacional. 


Republicado con autorización de Laura Cifuentes (http://www.escueladesuperpadres.es/)






Sistemas de retención infantil

A DGT presenta este pequeno traballo sobre os sistemas de retención infantil nos vehículos. Cómpre saber que tipos hai e como usalos axeitadamente para evitar problemas asociados a accidentes.
Este traballo está coordinado por Elena Valdés, Mercedes López e Raquel Esther Navas.
Se tedes nenos pequenos, é unha lectura imprescindible.

Para ler ou descargar, preme na imaxe:


Diabetes

A Fundación para a Diabetes é unha entidade de carácter privado sen ánimo de lucro e cun ámbito de actuación de todo o territorio nacional. Esta entidade ten como obxectivo a loita contra o aumento da diabetes e as súas complicacións. Apostan por un estilo de vida saúdable e poñen a disposición de todos nós as ferramentas necesarias para previr esta enfermidade así como para levar un bo control dela.
Se queres saber máis da diabetes, dos seus tratamentos, da súa repercusión nos nenos, a páxina desta Fundación é esencial. Nela atoparedes boa e contrastada información e consellos para levar a cabo.

Para entrar na páxina, preme na imaxe:


Trastorno específica da linguaxe

Atelma (Asociación de Persoas con Trastorno Específico da Linguaxe de Madrid) publica este manual para pais e nais sobre este trastorno.
Un neno ou nena diagnosticado de T.E.L. terá unha afectación no desarrollo da linguaxe oral, non adquiren ben a linguaxe oral. Isto, naturalmente, pode provocar problemas nas súas relacións sociais.
Eles non comprenden o significado das cousas, ou non saben expresarse e comunicarse ben. Pero coma en case todo podemos buscar axuda e atopar solucións. Este manual é a proba.

Para ler ou descargar, preme na imaxe:


A Tropa Supersana

A Asociación Española de Pediatría puxo en marcha esta páxina web para que ti e os teus fillos aprendades dunha forma lúdica a importancia da alimentación e do exercicio para unha vida sana.
Aquí atoparedes a Tropa Supersana, unha serie de personaxes que a través duns cómics ensinarán ao teu fillo ou filla a desarrollar os seus superpoderes e levar unha vida sana.

Para entrar na páxina, preme na imaxe:


Gripe

Chegou o outono e pronto o inverno estará chamando a nosa porta. É unha época en que, quen máis e quen menos, padeceu algún arrefriado ou algunha gripe. O Sergas puxo xa, un ano máis, a súa campaña de vacinación. Saber se nós ou os nosos fillos están nun grupo de risco e polo tanto debemos vacinarnos é fundamental.
Na seguinte páxina, atoparedes moita información sobre esta enfermidade vírica e o seu tratamento. E, por suposto, sobre a campaña de vacinación.

Para entrar na web, preme na imaxe:


Web infantil da Policía

O Corpo Nacional de Policía ten á disposición das familias esta web infantil onde os rapaces poden, dunha forma lúdica, aprender a navegar por internet de xeito seguro. Bos consellos sobre a vida diaria, as redes, etc, e xogos para que pasedes un tempo en familia divertido.

Para entrar na web, preme na imaxe:


Informática para pais e nais 6

Moitos pais e nais, preocupados polo tema do control parental dos ordenadores, preguntáronme como configurar Windows 10 para que sexa seguro e que os seus fillos podan navegar pola red sen atopar ningún susto. Facer isto non é difícil, só é necesario un momentiño. Igual que sucedía con versións anteriores de Windows, pódese facer unha conta de Administrador e partir dela crear unha conta para cada neno (ou para outros Usuarios). Deste xeito, podemos decidir que lles aparecerá no escritorio cando entran, que programas terán instalados e poderán usar, e incluso, a que páxinas poderá acceder e a cales non.
Como isto non é doado explicalo simplemente escribindo, aquí tedes un vídeo que o explica dunha forma moi sinxela. 
Sabedes tamén, que se vos xorden dúbidas podedes escribirnos e preguntarnos premendo na pestaña "As vosas preguntas". Será un pracer contestarvos.



COMO CONFIGURAR WINDOWS 10
PARA QUE O TEU FILLO NAVEGUE SEGURO
(E TI NON LEVES NINGÚN SUSTO)




Informática para pais e nais 5


Como bloquear páxinas web de contido adulto para os nenos

internet pode ser unha ferramenta moi útil mais tamén unha porta aberta para a pornografía. Imos explicar como bloquear páxinas web de contido adulto. 
O que imos facer é cambiar a DNS primaria por unha destas dúas:

208.67.222.123 
208.67.220.123

Pasos para cambiar as DNS

1.- "Inicio" - "Panel de control"


2.- "Centro de redes e recursos compartidos".



3.- Seleccionamos a conexión que utilizamos.




4.- Clic a "Propiedades".



5.- Doble clic a "Protocolo de Internet versión 4".



6.- Clic a "Usar as seguintes direccioóns de DNS" e escribimos as DNS tal e como están na imaxe de debaixo. Unha vez feito isto clic a aceptar.



Unha vez realizados os anteriores pasos correctamente, debería estar a protección posta. Para comprobar que o fixemos ben ao entrar nunha páxina pornográfica debería saírnos a seguinte mensaxe.



Informática para pais e nais 4


Como bloquear a túa táblet ou móbil para os nenos
·     
Google aumentou as medidas de control parental para Android ao longo dos anos. Podes darlle a un neno o seu propio perfil limitado, bloquear o acceso a unha aplicación en específico ou restrinxir que páxinas web poden usar os teus fillos.
Dependendo da versión de Android que uses e do fabricante, pode que teñas estas opcións ou que sexan algo diferentes.
 Restrinxir o acceso a unha aplicación
Se o teu dispositivo ten Android 5.0 Lollipop ou unha versión máis nova, podes fixar con un "pin" calquera aplicación para que se manteña aberta no teu móbil ou táblet. Logo podes entregarlle este dispositivo Android a un neno e este non poderá saír desta aplicación ata que ti introduzas o PIN.
Isto significa que poderías abrir un xogo, fixalo e logo darlle o dispositivo ao neno para que xogue porque podes estar seguro de que o teu fillo non poderá facer estragos no teu correo ou acceder a contigo inapropiado para a súa idade.
Para usar esta función, necesitarás abrir a pantalla de "Configuracións", seleccionar "Seguridade" e activar "Fixar á pantalla" baixo a sección "Avanzado". Configura Android para que solicite un PIN ou patrón de desbloqueo antes de liberarar a aplicación. Seguidamente, abre a aplicación que desexar fixar, presiona o botón de "Vista xeral" para que apareza na lista das aplicacións abertas e selecciona o icono dun pin na esquina inferior dereita da aplicación que desexas fixar.

Configurar un perfil limitado nunha táblet
Android ofrece perfiles limitados, unha característica que apareceu na versión 4.3. Os perfiles restrinxidos só están disponibles nas táblets. Cun perfil restringxido, podes crear unha conta de usuario especial que só teña acceso a aplicacións específicas e ao contido que permitas.
(Google agregou a opción múltiples contas de usuarios en Android 4.2, pero só para as táblets. A partir de Android 5.0 Lollipop, a opción de múltiples cpntas de usuarios tamén se inclúe nos móbiles. Sen embargo, os perfiles limitados aínda permanecen só disponibles para as táblets.)
Para crear un perfil limitado, diríxete á pantalla de Configuracións, preme Usuarios, logo Agregar Usuario e por último preme Perfil Limitado. Seguidamente podes bloquear o perfil e cambiar entre o perfil restringido e a conta de usuario principal dende a pantalla de bloqueo. (Acceder á conta de usuario principal requerirá introducir to teu PIN ou calquera outro método de seguridade que utilices.)
En teoría, os perfiles limitados permiten bloquear o acceso a contido específico dentro dalgunhas aplicacións. Na práctica, os desarrolladores de aplicacións aínda teñen que implementalo. Na súa maioría, o que poderás facer é escoller a que aplicacións instaladas no teu dispositivo pode acceder o neno ou a nena.

Configurar o filtro web
Desafortunadamente, a función do perfil restrinxido de Android non ofrece unha forma de restrinxir o acceso a contido adulto a través de Google Chrome ou outros navegadores.
Se queres facer isto, tes 2 opcións. Poderías visitar Google Play no teu dispositivo Android e instalar un control parental ou aplicación de filtrado de web. Ou, si o dispositivo Android só usará a túa rede Wi-Fi para acceder a internet, poderías configurar controis parentais no teu router. Se o teu router non ofrece esta función, poderias cambiar o teu servidor DNS a OpenDNS e usar os seus controis parentais. (Na vindeira entrada explicaremos como facelo).
Recomendámosche usar OpenDNS e o seu control parental se é posible, xa que moitas aplicacións de filtrado web de Android parecen non funcionar moi ben. Tamén pode que requiran suscripcións de pago.


Controis Parentais de Google Play
A tenda Google Play ten a súa propia función de control parentalPara acceder a ela, abre Google Play nun dispositivo, preme o botón de Menú, logo Configuracións  e selecciona Control Parental. Establece un PIN especial de control parental aquí e podes seleccionar as restriccioóns de idade para os tipos de aplicacións, películas, vídeos e música que poden descargarse.Calquera que use o dispositivo non poderá descargar ou mercar este tipo de contido sen o PIN.  
Outras aplicacións de Control Parental
Debido á flexibilidade de Android, a tenda Google Play está repleta de aplicacións de “control parental” que ofrecen algún grao de funcións de bloqueo. Estas permitirante configurar un iniciador de aplicacións que só poda iniciar aplicacións aprobadas para nenos, por exemplo. Esto non debería ser necesario se tes acceso á función de perfiles restrinxidos. Se tes acceso á función de control parental integrada en Android, a razón principal para instalar unha aplicación separada á para restrinxir o acceso a determinadas páxinas web. 

Informática para pais e nais 3

Internet é unha gran ferramenta de información, de comunicación e de libertade. Non é cuestión de privar aos nosos fillos desta ferramenta tan útil na vida moderna. Sen embargo, é necesario tomar certas precaucións no que concerne ao seu uso, xa que unha utilización demasiado inxenua pode amosar efectos moi negativos.
Na seguinte páxina atoparedes información sobre os riscos e as medidas de prevención que podemos tomar como pais e nais.

Preme na imaxe para ir á páxina:





Informática para pais e nais 2

A Guardia Civil, a través do seu Grupo de Delitos Telemáticos, pon á nosa disposición un libro gratuito co curioso título: X1Red+Segura Informando y Educando V1.0!
Este libro pretende conciencia a todos os usuarios de internet, especialmente aos que non dispoñen de coñecementos técnicos, dos riscos e ameazas que na Rede nos agardan. Coñecer os perigos e saber que as súas consecuencias atravesan os monitores e pantallas permitirán que todos gocemos de Internet de forma moito máis segura, aproveitando as infinitas bondades que as novas tecnoloxías nos aportan. 
Neste libro, descubriredes as orixes de Internet e os servizos que nos ofrece, así como os principais riscos aos que todo internauta se enfronta, dende os engaños máis burdos ata as técnicas máis depuradas de Inxeniería Social utilizadas polos ciberdelincuentes. No mesmo, ademais, faise especial fincapé nos riscos sufridos polos menores na rede.

Podedes descargar este libro de balde en tres formatos: pdf, epub e mobi.

Para descargar este libro, preme na súa portada:
(na páxina da DGT só terás que elixir o formato que che interesa)




Informática para pais e nais

Falando con algún pais e nais do cole decátome de que unha das cousas que máis lles preocupa é o acceso que teñen agora os nenos e nenas a internet. Isto proporciónalle moitas ferramentas para a súa educación e para o seu entretemento, pero tamén pode ser a porta de moitos problemas.
A responsabilidade é nosa, dos pais e titores, porque eles non son conscientes dos perigos que leva un acceso sen control ás páxinas web ou a certas ferramentas informáticas (Skype, por exemplo).

Para protexer aos noso fillos, tal e como faríamos na vida real, cómpre ter un pouco de sentido común. Moitas das cousas que non lles deixaríamos facer na rúa, permitímosllo a través dunha pantalla de ordenador.
Para comezar, aquí temos uns consellos:
  • Fala cos teus fillos dos perigos de internet. É necesario sentar con eles e falar sobre noticias que se publican con frecuencia nos medios de comunicación sobre estes temas, sobre algunhas das leis que rexen a protección de datos, e dos perigos que poden xurdir do uso indebido de internet. Non se trata de asustalo. Trátase de informar, de que coñezan.
  • Márcalle normas claras sobre o uso de internet: o tempo de uso, as páxinas nas que pode buscar información ou entretemento… O uso de internet, ou dos móbiles e tablets non pode marcar os seus horarios. É doado caer no abuso.
  • É preferible que o ordenador non estea no seu cuarto. Resulta fácil decatarse de que alí o seu control por parte nosa é moito máis difícil.
  • As redes sociais teñen unha idade para comezar a usarse, idade marcada pola lei. Explícalle que aínda que algún dos seus amigos e amigas usen este tipo de redes, non é bo que el ou ela o faga. O uso das redes sociais implica unha grande responsabilidade. “Subir fotos” a internet non é algo que podamos facer sen pensar. As consecuencias poden ser graves.
  • Dalle a túa confianza pero sobre todo moita comunicación. Falar con el ou con ela será a clave para que comece a facer un uso axeitado de internet. Cóntalle de que todo o que fagamos pola rede queda rexistrado. E un delito é delito na vida real e tamén no mundo virtual. E o anonimato en internet non existe.
  • Infórmate sobre cyberbulling, sexting, grooming… cómpre que coñezas ben cales son os problemas que pode acarrear un uso indebido da rede para logo transmitirllo ao teu fillo ou filla.
  • Por último, ensínalle todo o rendemento que lle pode sacar a internet, todas as cousas boas que ten. Axúdalle a manexar as ferramentas informáticas que lle farán a vida máis cómoda.

Catro paxaros e un pato sobre o cable da luz

Conto sobre autononía e responsabilidade escrito por Clara Redondo e ilustrado por María Reyes Guijarro. Editado por CEAPA (Confederación Española de Asociaciones de Padres y Madres de Alumnos).

Para ler ou descargar, preme na portada:


Bicos de galleta, apertas de metal

Conto sobre orientación e mediación familiar escrito por Raquel Míguez con ilustracións de María Reyes Guijarro. Editado por CEAPA (Confederación Española de Asociaciones de Padres y Madres de Alumnos).

Para ler ou descargar, preme na portada:



Unha luva vermella sobre o pastel

Conto escrito por Clara Redondo Sastre e ilustrado por Marisa Babiano Puerto para fomentar entre os noso fillos valores asociados á paz, como a non violencia, a tolerancia, a democracia, a xustiza... e conseguir que medren para formar parte dunha sociedade baseada nunha boa convivencia. Conto editado por CEAPA (Confederación Española de Asociaciones de Padres y Madres de Alumnos).

Para ler ou descargar, preme na portada:


Contos para educar

Contos para fomentar os valores do deporte entre os nosos fillos e fillas. Estes contos están escritos por Clara Redondo (Un bicho raro), Chema Gómez de Lora (Shadowball), Esperanza Fabregat (Las saltacombas) e Raquel Míguez (Soy un niño). Editados por CEAPA (Confederación Española de Asociaciones de Padres y Madres de Alumnos).

Para ler ou descargar, preme na portada:


Contos para educar en familia

Varios contos editados por CEAPA (Confederación Española de Asociaciones de Padres y Madres de Alumnos) e escritos por María Victoria Ramírez (Víctor, detective privado, La niña del otro lado del espejo, Un cuento dentro de otro cuento), Ana Belén Carmona (Celeste y sus juegos) e Carlos de la Cruz.
O que pretenden estes contos é establecer un diálogo entre pais/nais e fillos sobre educación sexual a partir dos seis anos.

Para ler ou descargar, preme na portada:


Contos para coeducar

Tres contos para falar cos nosos fillos e fillas sobre a igualdade de xénero e os estereotipos. Unha excusa para falar con eles sobre os seus soños, o que queren ser...
Os tres contos son:
Alicia y el viento de Raquel Míguez
Una sabana en el 5ºC de Clara Redondo
Agua y arena de Esperanza Fabregat
Contos editados por CEAPA (Confederación Española de Asociaciones de Padres y Madres de Alumnos).

Para ler ou descargar, preme na portada:


Un delfín sae do sombreiro

Conto escrito por Clara Redondo Sastre e Mª Reyes Guijarro Ruiz sobre os dereitos dos nenos e nenas con algunha discapacidade. Conto editado por CEAPA (Confederación Española de Asociaciones de Padres y Madres de Alumnos).

Para ler ou descargar, preme na portada:




A hora do cuco

Este conto escrito por Clara Redondo serve para que nós, como pais e nais, abordemos cos nosos fillos o doloroso tema da morte dun ser querido. Tenta crear un momento de comunicación cálido que fortaleza a parte afectiva dos nenos.
Este conto está editado por CEAPA (Confederación Española de Asociaciones de Padres y Madres de Alumnos).

Para ler ou descargar, preme na portada:




Contos para fortalecer a autoestima

Tres contos para fortalecer a autoestima dos nosos fillos e fillas:
El viaje de Teresa de Raquel Míguez
El rugido de la camioneta de Clara Redondo
Ese lugar donde nacen los gritos de Esperanza Fabregat
Estes contos están editados por CEAPA (Confederación Española de Asociaciones de Padres y Madres de Alumnos), e son unha boa excusa para dialogar e falar cos nosos fillos.

Para ler ou descargar, preme na portada:


Máis contos para previr

De novo, catro contos para previr o consumo de drogas, a través da educación emocional. Neste caso os contos están escritos por Clara Redondo, Chema Gómez, Esperanza Fabregat e Victoriano Camas. De novo tamén, editados por CEAPA (Confederación Española de Asociaciones de Padres y Madres de Alumnos) e financiados polo Ministerio de Sanidad y Política Social.

Para ler ou descargar, preme na portada:


Contos para previr

Catro contos sobre educación emocional para previr os problemas coas drogas, escritos por Clara Redondo e Chema Gómez. Estes contos foron editados por CEAPA e financiados polo Ministerio de Sanidad y Consumo.

Para ler ou descargar, preme na portada:


Nin máis nin menos

Conto para explicar a discapacidade a nenos e nenas. Está escrito por Luz Martínez e ilustrado por Mauricio Maggiorini, baixo o patrocinio do Ministerio de Educación y Ciencia.

Para ler ou descargar, simplemente preme na súa portada:


50 consellos para que o teu fillo faga caso á primeira


Republicado con autorización de: http://www.solohijos.com/
Autoría: Elena Roger Gamir (pedagoga)



Pues no, no voy a darte consejos de cómo hacer para que tu hijo obedezca a la primera. Para que se acueste o recoja su habitación cuando tú lo dices. Voy a decirte por qué en lugar de querer que obedezca a lo que tú dices, debes querer que tenga un pensamiento crítico ante la orden que le acabas de dar.
Todos hemos escuchado a padres y madres que comentan con una orgullosa mirada que sus hijos “no les dan problemas porque son muy obedientes”. Y otros que responden “¡qué suerte tienes! Mi hijo lo desafía todo, ¡ojalá obedeciera a la primera como el tuyo!” … Pues francamente, alguien debería decirles a estos padres que lo importante no es que obedezca a todo ni a la primera sino el proceso cognitivo que hace ya sea para obedecer o no..
¿De verdad quieres un hijo que cuando le dices que haga algo o le niegas algo no se cuestiona el por qué?
Si te paras a pensar, eso significa que cuando vaya creciendo hará lo que diga la mayoría, porque no tendrá recursos para enfrentarse a ella. Se acostumbrará a aceptar lo que le venga dado del exterior. Y lo peor, dependerá de tu criterio porque él no tendrá el suyo propio.

¿Por qué dejarles tanta libertad?

¿Por qué dejarles tanta libertad? ¡Si son solo niños y no saben lo que les convienes, ni siquiera lo que quieren! ¿Desde cuándo los niños deben tomar sus propias decisiones? ¿Para qué están entonces los padres? …Vale, vale… Tienes y no tienes razón…
Obedecer a toda costa, porque lo dices tú, sin darle argumentos que sean significativos para ellos es como beber un refresco para calmar la sed. Te la calma momentáneamente pero luego vuelve la sed con más fuerza.
Esa obediencia ciega es un espejismo si no desarrollas en él previamente una serie de habilidades cognitivas que le permitan a tu hijo tener el criterio suficiente para enfrentarse a nuevas tareas, aprendizajes, problemas o situaciones.
De acuerdo al contexto de cada situación, nuestros hijos emplean operaciones mentales con distintos niveles de complejidad. Si solo pretendemos que obedezcan, tendrán pocas posibilidades de “entrenar” estas operaciones mentales impidiendo aprovechar experiencias anteriores para nuevos aprendizajes.

Desarrollo cognitivo versus obediencia

Detrás de cada comportamiento observable existe un proceso de pensamiento, basado en una serie de habilidades cognitivas. Estas habilidades de pensamiento son las que debemos desarrollar en la mente de nuestros hijos, en lugar de buscar su obediencia.
Y aunque nos moleste reconocerlo, estas habilidades cognitivas se desarrollan precisamente cuando nuestros hijos “se niegan” a obedecernos. No siempre pero sí en muchas ocasiones.

En lugar de querer que obedezcan deberíamos querer que:

Deberíamos querer que, en lugar de obedecer, nuestros hijos incrementaran su capacidad de aprender y pensar. Para ello deberíamos tener en cuenta las siguientes funciones cognitivas, ya que ellas pueden ayudarnos no solo a desarrollarlas en nuestros hijos sino también en nosotros mismos para ser modelos de pensamiento crítico para ellos.

En lugar de querer que obedezcan deberíamos querer que:

1.       Consideren dos o más fuentes de información a la vez
2.       Generen posibilidades
3.       Anticipen consecuencias
4.       Tengan en cuenta la ecología de sus acciones
5.       Justifiquen métodos y procedimientos
6.       Apliquen conceptos y principios a nuevas situaciones
7.       Perciban y definan el problema
8.       Distingan entre información relevante y no relevante
9.       Distingan entre hechos y deducciones
10.     Saquen patrones
11.     Piensen hipotéticamente
12.     Tracen estrategias para verificar hipótesis
13.     Se comuniquen de forma descentralizada
14.     Den respuestas certeras y justificadas, sin ensayo-error
15.     Utilicen un vocabulario adecuado en la comunicación
16.     Tengan una conducta controlada…
En definitiva, que comparen, contrasten, categoricen, clasifiquen, justifiquen, critiquen, argumenten, combinen, integren, reordenen, sustituyan, conecten, infieran, predigan, asocien, diferencien, resuman, describan, parafraseen, listen, definan…
¡Todo menos que obedezcan ni a la primera ni a la segunda!

Tratar de convencerlo es tratar de “colonizarlo”, es faltarle al respeto y subestimar su inteligencia.
Tu trabajo como padre y madre es todo lo contrario: acompañarlo mientras aprende a hacer buen uso de su libertad, argumentándole las cosas, preguntándole y ayudándole a buscar respuestas a través de tu mediación.



Nenos inseguros: claves para aumentar a súa seguridade

Republicado con autorización de: http://www.educapeques.com/
Autoría: Katy Gutiérrez Herrera (psicóloga)



Niños inseguros: Marta y Clara entrenan para el equipo de natación. Ambas son muy buenas y han entrenado muy duro para la competición. El día ha llegado y Marta está muy nerviosa, tanto que ha perdido la concentración y seguridad en sí misma, empieza a imaginarse lo peor. Al final de la jornada, Clara obtiene una medalla que luce con orgullo. Marta se va sin nada y con una sensación interna de fracaso.
El siguiente ejemplo nos ilustra la gran importancia que tiene en los niños la seguridad en sí mismos.
Un niño seguro de sí mismo es aquel que se conoce bien y confía en sus propias emociones, en sus deseos, en sus habilidades y talentos.
No significa que no lo pase mal en momentos de tensión o que cometa menos errores que los demás, la seguridad en uno mismo implica conocer los propios límites y aun así seguir avanzando sin que los obstáculos o dificultades de la vida lo impidan.
No confundamos la seguridad en sí mismo con la arrogancia y la egolatría. Un niño seguro no se burla de los demás o intenta restregar a los demás sus éxitos; no se jacta de sus cualidades, ni las aprovecha para dominar a los demás.
Un niño seguro de sí mismo, es un niño con fortaleza interna, que va afrontando la vida con serenidad y equilibrio.

Un niño no nace siendo seguro, todo lo contrario, la seguridad en sí mismo se va cultivando desde los primeros años de vida y somos los padres o sus principales figuras de referencia quienes a través de lo que le decimos, de lo que pensamos de él y de cómo actuamos que vamos dejando una huella y vamos ofreciendo seguridad o, por el contrario, desconfianza e inseguridad.
Un niño es seguro, cuando ha recibido la seguridad de sus padres. Un niño aprende a confiar en el mundo, cuando ha recibido confianza en el hogar.
Ya que como padres somos un factor tan determinante en la construcción de la seguridad y la confianza, Paola Santagostino en su libro “Un niño seguro de sí mismo” nos revela algunas claves a tomar en cuenta.

 Niños inseguros: Factores clave para potenciar
 la seguridad en sí mismo en tu hijo:

Autoestima.

La autoestima es la valoración que hacemos de nosotros mismos, por lo tanto la autoestima es la base de la seguridad de sí mismo del niño. La autoestima se construye inicialmente a partir de los juicios que se formulan sobre nosotros. Por ello, es tan importante recalcar las cualidades del niño y sus potencialidades ¡y decirlo en voz alta!

Cariño.

Es la capacidad de demostrar con nuestro cuerpo y nuestras emociones que son amados, valorados y aceptados en el hogar, por quienes son, no por lo que hacen o logran. Significa estar disponibles e interesarse genuinamente por su bienestar o que consigan lo que se propongan. Para que un niño se sienta querido en verdad tenemos que hablar su propio idioma y comprender cuáles son sus necesidades de afecto, no las nuestras.

Aprendiendo de los errores.

Los niños aprenden de sus éxitos, pero aprenden más de sus fracasos. A través de sus errores y frustraciones, los niños aprenden a integrar las equivocaciones como parte de la vida y parte de su aprendizaje, no como motivos para derrumbarse o infravalorarse. Los padres que quieren enseñar a sus hijos a tener seguridad en sí mismos, permiten que sus hijos comentan errores y están cercanos para prestar apoyo, cuando lo necesiten.

Fuera el perfeccionismo. 

Una valoración excesivamente severa de los errores del niño provoca también el miedo a equivocarse, ligado con frecuencia a un exceso de perfeccionismo, que resulta paralizante. Si el niño no toma iniciativas por miedo al fracaso, está limitando sus experiencias y por lo tanto, el desarrollo de su capacidad.

Descubriendo sus talentos naturales.

Todas las personas tenemos una serie de habilidades y dotes naturales que nos hacen ser únicos y especiales. Algunos talentos son muy evidentes, mientras que otros hay que escarbar mucho para encontrarlos o pulirlos, pero cuando son descubiertos y cultivados incrementa enormemente el sentimiento de capacidad y del valor en el niño.

Visión del mundo como un lugar seguro.

Para sentirse seguro el niño necesita tener una sensación de encontrarse en un ambiente que le ofrece oportunidades creativas y positivas, con obstáculos que pueda aprender a resolver y superar. Por ello, es importante que como padres trasmitamos una percepción tranquilizadora del mundo, de forma  que pueda relacionarse con su entorno con confianza y con curiosidad, evitando así que perciba el mundo sólo como un sitio  lleno de peligros y amenazas en potencia.

Niños inseguros: Superar los problemas específicos.

A veces los niños presentan problemas específicos como timidez, torpeza, obesidad, rechazo por su aspecto físico. Antes de criticar, aumentar o minimizar dicho problema, tendríamos que intentar explorar las motivaciones de fondo. El primer paso sería aceptar al niño tal como es, para que a su vez, él pueda aceptarse a sí mismo también.

Niños (y padres) reales, no ideales.

A veces esperamos demasiado de nuestros hijos o bien queremos que crezcan según nuestros modelos o que desarrollen alguna habilidad que nosotros consideramos muy recomendable. Pero nuestros hijos, no siempre responden con nuestros ideales. Por ello, debemos considerar al niño, incluso desde pequeño, como un individuo en sí mismo, con sus propias características y respetarlo.
Por último, también como padres perseguimos un ideal, que nunca terminaremos de alcanzar, pues nos equivocamos muchas veces, perdemos la paciencia, nos cansamos, es inevitable.

Reconocer que somos padres felizmente imperfectos es muy tranquilizador tanto para nosotros, como para nuestros hijos.