Como manter unha boa relación co meu fillo/a adolescente?

Escrito por Asociación Vagabundo e Javier Martín Nieto, esta guía está editada pola CEAPA.

Para bastantes pais e nais, inferno e convivencia cun adolescente son sinónimos. En moitas ocasións, os e as rapazas son capaces de sacar o peor de nós mesmos; irrítannos, cánsannos, bloquéannos. Algúns pais e nais confesan que o seu único obxectivo é sobrevivir, sen que a convivencia destrúa ningún membro da familia.

Os e as adolescentes, durante un periodo máis ou menos longo segundo os casos, buscan emocións fortes, constrúen identidades que duran uns meses ou semanas, para despois re-construírse como persoas novas, cando xa nos adaptamos a eles e elas. Cando xa criamos coller o truco, volven cambiar.
As súas identidades normalmente son transgresoras e os seus valores entran en pugna cos nosos. Algo que se nos esquece con frecuencia é que todo isto é normal, que é parte do proceso, que é un periodo evolutivo transitorio e, o máis importante, necesario para o desenvolvemento da personalidade adulta.
Ninguén no seu san xuízo suscítase educar o esfínter do seu bebé de seis meses de idade. Entendemos que aos seis meses non poden, nin teñen ningunha necesidade de pedir ir ao baño. Cando cambiamos os seus pañales sorrímoslles e facemos carantoñas, porque entendemos que non poden facer outra cousa, que manchar os pañales é propio da súa idade. Do mesmo xeito, deberiamos asumir que non podemos esixir que un adolescente non cometa ningunha conduta de oposición e, si isto ocorre, sería bo que puidésemos mostrar paciencia e unha actitude educativa, recordando que o adulto somos nós. Unha resposta que pode ser un bo punto de partida nestas situacións, é que o mozo está facendo o seu traballo e que ti tes que facer o teu: entenderlle, respirar fondo e seguir educando.
Vestirse da súa forma, buscar emocións fortes, rirse dos adultos, transgredir algunas normas, son condutas propias da adolescencia. Descubrir a importancia da amizade ou aumentar a súa autonomía en tómar decisións, tamén o son. Como cada etapa evolutiva ten as súas “cousas boas e as súas cousas malas”

Este encarte pretende ser unha guía para axudar aos pais e nais a comprender, por unha banda, a idiosincrasia do adolescente e, por outro, identificar algunhas ferramentas útiles para comunicarse e seguir educando durante este periodo trascendente para a construción da identidade adulta.

Para ler ou descargar, preme na imaxe: